Τα γιορτινά τους φορούν σήμερα οι κάτοικοι της Λα Μπόκα, μιας γειτονιάς του Μπουένος Άιρες.

Ο λόγος είναι πως το καμάρι της πόλης και μεγάλη τους αγάπη, η Μπόκα Τζούνιορς, έχει γενέθλια και σβήνει 107 κεράκια.

Σαν σήμερα το 1905 πέντε νεαροί Ιταλοί είχαν μαζευτεί στο σπίτι του Εστεμπάν Μπαγκλιέτο με στόχο την ίδρυση ενός συλλόγου. Ο πατέρας του Εστεμπάν έδιωξε το γιο του και τους φίλους του (Αλφρέντο Σκαρπάτι, Σαντιάγκο Σάνα, και τα αδέρφια Χουάν και Τεοντόρο Φαρένγκα), οι οποίοι,όμως, δεν πτοήθηκαν. Πήγαν στην Πλάσα Σόλις και έδωσαν σάρκα και οστά στο όνειρό τους ιδρύοντας έναν από τους μεγαλύτερους συλλόγους του κόσμου, την Μπόκα Τζούνιορς.

Η αργεντίνικη ομάδα άρχισε να κάνει τα πρώτα της βήματα και το 1908 οι Χουάν Φαρένγκα και Μπαρτολόμε Γκαριμπόλντι δήλωσαν το σύλλογο στην ομοσπονδία της χώρας. Έτσι άρχισε να έχει δικαίωμα συμμετοχής στις εγχώριες διοργανώσεις δίνοντας τα πρώτα του παιχνίδια. Ο παρθενικός τίτλος ήρθε το 1919 και ήταν το ερασιτεχνικό πρωτάθλημα και έκτοτε δεν ξανακοίταξε ποτέ πίσω, αφού σάρωσε τα πάντα με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή να είναι η πιο πετυχημένη ομάδα της χώρας του τάνγκο αφήνοντας δεύτερη τη μισητή αντίπαλο Ρίβερ Πλέιτ.

Η ιστορία της φανέλας της

Η πρώτη φανέλα της Μπόκα Τζούνιορς δεν είχε καμία σχέση με τη σημερινή. Για χρώμα είχε επιλεγεί το ροζ και το σορτσάκι ήταν άσπρο. Ωστόσο, πολύ γρήγορα αυτή η ιδέα εγκαταλείφθηκε και αποφασίστηκε η φανέλα να έχει ασπρόμαυρες ρίγες. Ούτε αυτό, όμως, έμεινε για πολύ.

Ο μύθος λέει πως η Μπόκα το 1906 κλήθηκε να αγωνιστεί με μία ομάδα που είχε τις ίδιες εμφανίσεις. Ο νικητής θα κρατούσε τα χρώματα και ο ηττημένος θα έπρεπε να αλλάξει. Τελικά η Μπόκα έχασε σε αυτό το παιχνίδι και αναγκάστηκε να ψάξει για νέα φανέλα. Οι άνθρωποί της συμφώνησαν πως θα υιοθετούσαν τα χρώματα της σημαίας που θα είχε το πρώτο πλοίο το οποίο θα έμπαινε στο λιμάνι. Αυτό τελικά έμελλε να είναι σουηδικό και το αποτέλεσμα ήταν να πάρει η Μπόκα το μπλε και το κίτρινο, χρώματα που τη χαρακτηρίζουν από τότε.

Το σήμα της ομάδας

Πέντε εμβλήματα είχε ως τώρα στην ιστορία της η Μπόκα Τζούνιορς. Το πρώτο δημιουργήθηκε το 1922 και έμεινε ως το 1955. Είχε άσπρο φόντο, μία κίτρινη οριζόντια γραμμή, ενώ υπήρχαν και τα αρχικά CABJ. Αυτό αντικαταστάθηκε το 1955, λόγω της συμπλήρωσης των 50 χρόνων από την ίδρυση του συλλόγου. Το άσπρο φόντο μετατράπηκε σε μπλε, τα αρχικά ήταν γραμμένα με μαύρα, ενώ η μεγάλη αλλαγή ήταν πως περιμετρικά του εμβλήματος υπήρχαν δύο κλαδιά δάφνης.

Πέντε χρόνια αργότερα τα κλαδιά δάφνης έφυγαν, περιμετρικά του εμβλήματος μπήκε ένα μαύρο πλαίσιο και τα αρχικά αντικαταστάθηκαν από το όνομα της ομάδας (Boca Juniors). Ωστόσο, το 1970 τα αρχικά επανήλθαν και μαζί με αυτά προστέθηκαν και 20 αστέρια, τα οποία αποτύπωναν τους τίτλους που είχε κατακτήσει ως τότε ο σύλλογος. Το τελικό, όμως, έμβλημα δημιουργήθηκε στο δεύτερο μισό του 1996 από έναν σχεδιαστή με το προσωνύμιο "Σαίξπηρ”, ο οποίος αφαίρεσε την κίτρινη οριζόντια γραμμή και έκανε τα αρχικά σε κίτρινο χρώμα. Να σημειωθεί πως για κάθε τίτλο έμπαινε κάθε φορά και ένα νέο αστέρι.

Ψευδώνυμα

Τρία είναι τα ψευδώνυμα που έχουν μείνει με το πέρας του χρόνου στην Μπόκα, εκτός από το la azul y oro, δηλαδή το κιτρινομπλέ, που είναι τα χρώματα της ομάδας. Το πιο γνωστό είναι το los xeneizes, το οποίο σημαίνει Γενοβέζοι, καθώς από τη Γένοβα κατάγονταν αυτοί που ίδρυσαν το σύλλογο.

Ένα άλλο προσωνύμιο με το οποίο αποκαλούν πολλοί στην Αργεντινή τους οπαδούς της Μπόκα είναι το los bosteros, που σημαίνει οι άνθρωποι που καθαρίζουν την κοπριά. Ο λόγος είναι πως η εταιρία που έχτισε το Λα Μπομπονέρα χρησιμοποίησε κοπριά αλόγων για τις κερκίδες. Συνήθως όταν οι αντίπαλοι οπαδοί αποκαλούν αυτούς της Μπόκα έτσι θέλουν να τους προσβάλλουν, αλλά αυτό δεν πειράζει τους υποστηρικτές της κατόχου του Απερτούρα.

Το τελευταίο είναι το la noumero 12 ή la doce, δηλαδή οι δώδεκα. Για να εξηγήσει κανείς αυτό το παρατσούκλι θα πρέπει να γυρίσει στο 1925, όταν η Μπόκα έκανε μία περιοδεία στην Ευρώπη. Τους 11 ποδοσφαιριστές συνόδευε ο Βικτοριάνο Καφαρένα, ένας πλούσιος άνδρας και φανατικός υποστηρικτής της ομάδας, ο οποίος παρείχε στους παίκτες ό,τι ήθελαν. Οι σχέσεις του με αυτούς ήταν εξαιρετικές και σταδιακά έγινε τόσο γνωστός όσο και οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές με αποτέλεσμα η τότε Μπόκα να μείνει στην ιστορία ως η ομάδα των δώδεκα.

Γήπεδο

Αφού περιηγήθηκε σε αρκετά γήπεδα τα πρώτα της χρόνια η Μπόκα βρήκε το πρώτο της σπίτι το 1924 στη συμβολή των οδών Ντε Κρουσέρο και Μπράντσεν. Εκεί έμεινε ως το 1940 και το γήπεδο αυτό πήρε το όνομα του τότε προέδρου της ομάδας Καμίλο Σίσερο. Ωστόσο, στις 25 Μαΐου του 1940 έγιναν τα εγκαίνια του νέου γηπέδου σε φιλικό με τη Σαν Λορέντζο. Το εν λόγω γήπεδο, το οποίο φιλοξενεί ως σήμερα τη Μπόκα, ονομάστηκε "Στάδιο Αλμπέρτο Αρμάντο”, αλλά οι περισσότεροι το ξέρουν ως Μπομπονέρα, λόγω του σχήματος που έχουν οι κερκίδες του, οι οποίες συμβάλλουν στην εξαιρετική ακουστική. Άξιο αναφοράς είναι πως αποτελεί μία από τις πιο καυτές έδρες όλου του κόσμου.

Οι σημαντικότεροι τίτλοι της Μπόκα

• 24 Πρωταθλήματα Αργεντινής (1931, 1934, 1935, 1940, 1943, 1944, 1954, 1962, 1964, 1965, 1969 Nacional, 1970 Nacional, 1976 Metropolitano, 1976 Nacional, 1981 Metropolitano, 1992 Apertura, 1998 Apertura, 1999 Clausura, 2000 Apertura, 2003 Apertura, 2005 Apertura, 2006 Clausura, 2008 Apertura, 2011)
• 6 Copa Libertadores (1977, 1978, 2000, 2001, 2003, 2007)
• 2 Copa Sudamericana (2004, 2005)
• 3 Διηπειρωτικά (1977, 2000, 2003)